Sen mi doğru ? Yoksa hayat mı anne ?

Hayat beni bir kenara attığı yerden gülümsüyor anne.

Hayal ettiklerin sana yakışmaz.

Yaptıkların ise nafile, diyor anne.

Sen bir hiç’sin.

Sana iyi olmak, gururlu, onurlu olmak yakışmaz.

Şeytanı fikirlerime iliştiriyor ve kaybedersin, diyor anne.

Herkesi insan sanıp sevme.

Kalbinin tahtına oturtma, diyor anne.

Ben onlar için ömrümden vaçgeçmedim mi anne?

Büyüdüm artık anne. Hayatım dalgalı, kalbim harabe.

Peki.

Sen mi doğru? Yoksa hayatmı anne?

Ben böyle mi yetiştim?

Yada.. Yada.. Sende bana yalanlar söyledin anne.

Tutunacak dalım, güvenecek birşeyim mi kaldı ANNE?